Strona uzywa plikow cookies. Wylaczenia plików cookies nalezy dokonac w przegladarce internetowej. Informacja o tzw. cookies

Witryna założycieli klubu Taunus PL

Granada

MK I 1972- 77
Okres 1972 - 74
W 1972 roku europejski Ford wprowadził Forda W 1972 roku europejski Ford wprowadził Forda Consula i Granadę, następców niemieckich 17M do 26M i brytyjskich Zephyr/Zodiac. Tańszy Consul miał silniki od 1,7 litrowego V4, poprzez dwulitrowego "Pinto" OHC w samochodach produkowanych w Niemczech do dwulitrowego V4 w autach z Wielkiej Brytanii. Dostępna była też wersja z niemieckim silnikiem Cologne V6 o pojemności 2,3 litra. Istniała również wersja Consul GT z trzylitrowym brytyjskim silnikiem Essex. Consul był dostępny w trzech wersjach: Consul, Consul L i wzmiankowany już Consul GT. Był produkowany ze wszystkimi czterema rodzajami nadwozia: jako dwu- i cztreodrzwiowy sedan, dwudrzwiowy coupe o oczywiści kombi.
Granada była bardziej luksusowa. Każda z silnikiem V6 - początkowo Cologne o pojemności 2,3 l (potem nawet 2,6l.) i trzylitrowym Essexem (w autach produkowanych w Wlk. Brytanii nawet z Essexem o poj. 2,5 l.). Granadę oferowano w dwóch wersjach: Granada i Granada GXL. Ta ostatnia miała największy silnik i wszystkie opcje dostępne w standardzie. Granada była dostępna jako czterodrzwiowy sedan, coupe i kombi.
W 1974 r. wprowadzono Granadę Ghia z trzylitrowym silnikiem, lekko zmodyfikowanym przodem i drewnianym wykończeniem wnętrza.
Okres 1975-77
W roku 1975 Consul zniknął z programu produkcji, a Granada stała się dostępna w większej licznie wersji - Granada, Granada L, Granada GL, Granada Ghia oraz odmianach S wersji L: i GL. Pewne elementy zostały zmodyfikowane m.in. deska rozdzielcza i atrapa chłodnicy. Silniki miały pojemności: 1,7; 2,0; 2,3; 2,5; 2,6; i 3,0 litra.
W końcowym okresie produkcji pojawiła się wersja Traveller, produkowana z pewnymi dodatkowymi opcjami, by wyprzedać ostatnie egzemplarze.
MK II 1978-85
Okres 1978-81
W 1977 r. jako model 1978 wprowadzono nową Granadę. Miała zupełnie nowe nadwozie, ale wewnątrz była to prawie ta sama, stara Granada. Tera dostępna była z benzynowym silnikiem o poj. 1,7l., dwulitrowym "Pinto" OHC, 2,3 litrowym i 2,8 litrową wersją V6 Cologne z wtryskiem lub bez.
Silnik o pojemności 2,8l. z wtryskiem miał moc 160 KM i obroty na poziomie 4300. Ford oferował dwa silniki diesla. Pierwszy 4-cylindrowy o pojemności 1,9l. i mocy 53 KM i drugi, także 4-cylindrowy o poj. 2,1 l. i mocy 63KM. Oba pochodziły z firmy Pegeot. Nowa Granada miała wiele wersji: zwyczajną Granadę, Granadę L, GL, Ghia i odmiany S dostępne jako LS, GLS i Ghia S. Modele te miały nowe opony Michelina - TRX i silnik z wtryskiem o poj. 2,8 l. Dostępna była jako dwu- i czterodrzwiowy sedan i kombi.
Okres 1982-85
W 1982 r. wprowadzono kilka zmian na zewnątrz i wewnątrz, ale nie były to żadne znaczące zmiany techniczne. 
W 1983 r. wprowadzono zaś 5-cio biegową skrzynię i nowy silnik diesla o poj. 2,5l. i mocy 69KM. W tej postaci Granada była produkowana do 1985 roku, kiedy na rynku pojawił się Ford Scorpio
Opracowanie wersji polskiej (wyłącznie dla TaunusPL): E.Zborowska

Strona poświęcona samochodom Ford Taunus